دوستت دارم خدایا

به نام خدا

در این مقاله درباره یکی از مو ضوعاتی با شما می خواهم بحث کنم که تا کنون درباره ان کمتر دیده ایم یا اگر وجود داشته به صورت مخفیانه و با ترس و وحشت بیان شده است.

ومتاسفانه بر خلاف آنچه که تا کنون ادعا شده است که نوشتن و بیان مطالب در جامعه ما ازاد است ولی تا کنون کمتر توانسته ایم به این مطلب جامه عمل بپوشانیم.و همیشه نویسندگان و قلم به دستان ما با نوعی محدودیت مواجه بوده و هنوز هم هستند ومتاسفانه مطلب غم انگیز تر اینکه روز به روز هم بر این محدودیت افزوده شده وحتی به جایی رسیده که بعضی از نویسندگان ما اینک گوشه نشینی اختیار کرده اند و ساکت مانده اند.

آنهایی که باید سخن بگویند و دیگران را از انچه می دانند اگاه کنند اینک سکوت اختیار کرده و دیگران را هم محروم کرده اند.

چه خوب است که همه ما به این جمله فکر کنیم که

(به دیگران مجال این را بدهیم که خودشان خوب و بد زندگیشان را انتخاب کنند.)

ما و تمام کسانی که آگاهی کامل دارند وظیفه داریم تا تمام مطالبی را که باید بیان کنیم را بر زبان و قلم آوریم حتی اگر خیلی ها مخالف ان باشند.